سوارکاری یکی از ورزش‌هایی است که از دیرباز در ایران مورد توجه قرار گرفته و به عنوان یکی از فنون نظامی به شمار می‌آمد. در این روزها، سوارکاری به عنوان یک ورزش برای سرگرمی و رقابت مورد توجه بسیاری از افراد قرار گرفته است. در این مقاله به بررسی تأثیر تمرینات فیزیکی جانبی بر بهبود سوارکاری پرداخته و نقش آن‌ها در کیفیت فعالیت‌های سوارکاران در باشگاه سوارکاری ماهان شیراز مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
۱. تقویت عضلات بدن: تمرینات فیزیکی جانبی کمک می‌کنند تا عضلات بدن سوارکار تقویت شود. عضلات قوی‌تر به سوارکار اجازه می‌دهند تا بهتر بتواند اسب را کنترل کند و همچنین کمک می‌کند تا از آسیب‌های احتمالی به عضلات خود جلوگیری کند.
۲. افزایش تعادل و هماهنگی بدن: تمرینات فیزیکی جانبی کمک می‌کنند تا تعادل و هماهنگی بدن سوارکار بهبود یابد. این مهارت‌ها در سوارکاری بسیار مهم هستند، زیرا به سوارکار کمک می‌کنند تا بهتر بتواند با حرکات اسب همراه شود و کنترل بیشتری بر روی اسب داشته باشد.
۳. افزایش استقامت و توانایی تحمل وزن: تمرینات فیزیکی جانبی کمک می‌کنند تا سوارکاران استقامت بیشتری داشته باشند و توانایی تحمل وزن اسب را افزایش دهند. این موضوع به ویژه در مسابقات سوارکاری که ممکن است مدت زمان طولانی به طول بیانجامد، بسیار مهم است.
در این بخش، نتایج یک مطالعه انجام شده در باشگاه سوارکاری ماهان شیراز برای بررسی تأثیر تمرینات فیزیکی جانبی بر بهبود سوارکاری در این باشگاه ارائه خواهد شد.
در این مطالعه، گروهی از سوارکاران باشگاه سوارکاری ماهان شیراز به دو گروه تقسیم شدند: گروه کنترل که تنها به تمرینات سوارکاری می‌پرداختند و گروه آزمایشی که علاوه بر تمرینات سوارکاری، تمرینات فیزیکی جانبی نیز انجام می‌دادند. مدت زمان مطالعه ۳ ماه بود و در پایان دوره، عملکرد هر دو گروه در چندین معیار از جمله کنترل اسب، استقامت، تعادل و هماهنگی بدن و توانایی تحمل وزن اسب مورد ارزیابی قرار گرفت.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که گروه آزمایشی که تمرینات فیزیکی جانبی را نیز انجام می‌دادند، در تمامی معیارهای ارزیابی عملکرد بهتری نسبت به گروه کنترل داشتند. به عنوان مثال:
۱. کنترل اسب: سوارکاران گروه آزمایشی توانستند به طور موثرتری اسب را کنترل کنند و در مواقع لازم، اسب را به سرعت مورد نیاز رساندند.
۲. استقامت: سوارکاران گروه آزمایشی توانستند طی مدت زمان بیشتری بدون خستگی سوار بر اسب باشند و عملکرد بهتری در مسابقات طولانی داشتند.
۳. تعادل و هماهنگی بدن: سوارکاران گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل، تعادل و هماهنگی بدن بهتری داشتند و بدین ترتیب می‌توانستند بهتر با حرکات اسب همراه شوند.
۴. توانایی تحمل وزن اسب: سوارکاران گروه آزمایشی توانایی تحمل وزن اسب بیشتری داشتند که این موضوع در مسابقات سوارکاری که باید بار اضافی حمل شود، بسیار مهم است.
بر اساس یافته‌های این مطالعه، می‌توان نتیجه گرفت که تمرینات فیزیکی جانبی نقش مهمی در بهبود عملکرد سوارکاران دارد. سوارکارانی که به این تمرینات می‌پردازند، عملکرد بهتری در کنترل اسب، استقامت، تعادل و هماهنگی بدن و همچنین در توانایی تحمل وزن اسب نشان دادند.
